Beschrijving plangebied
Ligging en begrenzing plangebied
Het projectgebied van “Herinrichting Beekdal Groote Beerze, traject Broekeindsedijk - Aardbossen” ligt in de gemeente Oirschot. De Neterselse Heide bevindt zich aan de westzijde van het projectgebied, de Landschotse Heide aan de oostzijde. Het projectgebied wordt begrensd door de wegen Broekeindsedijk aan de zuidkant waarna het doorloopt tot net ten noorden van de Schepersweg t.h.v. de vistrappen. Aan de oostzijde wordt het projectgebied begrensd door eerst de Voldijnseweg en vervolgens de Landschotse Heide. Aan de westzijde van dit traject is Westelbeers gelegen en vormen de wegen Schepersweg en Spreeuwelsedijk de grens. In totaal heeft het projectgebied (figuur 3) van dit traject een grootte van 92,6 hectare. Het gebied waar daadwerkelijk maatregelen plaatsvinden heeft een oppervlakte van 26,8 hectare.
Figuur 3 Projectgebied zoals omschreven in dit Projectplan. De oranje trajecten dienen nog heringericht te worden. De blauwe trajecten zijn reeds in 2005 heringericht.
Beschrijving huidige situatie
De Groote Beerze is van oorsprong een natuurlijke beek gelegen in het beheergebied van Waterschap De Dommel. De beek is voor ongeveer de helft bedekt met bos. Beslotenheid is dan ook kenmerkend voor dit gebied. Verder zijn op enkele (hogere) plekken nog weilanden aanwezig, zowel in agrarisch gebruik als in beheer van Brabants Landschap. De beek heeft een vrij stijl verloop wat met name komt doordat de beek een hogere kop in het landschap doorsnijdt (zie Figuur 4). Hierdoor is ook het beekdal zelf stijl. Ook opvallend in het landschap is de aanwezigheid van een bypass parallel aan het reeds heringerichte traject, zoals te zien op Figuur 3. Deze bypass is nodig om grootschalige inundatie bij piekafvoeren te voorkomen in het Westelbeersbroek.
Verder is de waardevolle plantgemeenschap van Drijvende waterweegbree aanwezig in dit gebied en kent het in beperkte mate cultuurhistorische elementen. Zo kent het gebied enkele historische panden en zijn er vindplaatsen van vroegere bruggen. Daarnaast zijn er stuifzandvangers terug te vinden op de flanken van het beekdal. Deze langwerpige hoge wallen zijn door de mens aangelegd en beplant met eikenhakhout. Het doel van deze stuifzandvangers was om de wind te breken en het stuifzand te stoppen en vast te houden om zo verdere zandverstuivingen van heidegebieden te voorkomen. (Roymans & Janssens, 2019)
